وقتی که دست به دامان سگ می شوند ...

 بسم الله العزیز الکریم

للحق طرح نوشت : بزارید توی این پست یه کم کمتر لفظ قلم حرف بزنم ... 

به قول اون حدیث معروف که می گفت : فَأَیْنَ تَذْهَبُون «به کجا دارید می رید» ... زمانی رسیده که انسان قدرت هنر نماییشو از دست داده و دست به دامان سگ شده ... به جایی رسیده که دیگه یه سگ شده وسیله افتخار و ژس گرفتن آدما ... خوشا بحال سگا !!! که تواناییشون رو دارن به رخ این جماعت می کشن ...  به جایی رسیده که خرج رسیدن به امورات یک سگ از یک نوزاد انسان بیشتر شده !!!  و بعد هم توی خیابونا میارنشون و سگاشون رو جلو دار خودشون می کنن ... خودم هم نمی دونم که با این کار چی رو می خوان ثابت کنن ... شخصیت رو ؟؟؟ پولدار بودن رو ؟؟؟ با سواد بودن رو ؟؟؟ مدرنیته بودن رو ؟؟؟ آخه خداییش یه سگ چی میتونه واستون داشته باشه که اینقدر ذلیلش شدید که یه سگ شده از ما بهترون ....  

 کمی بی ربط :  

بعضی زخمها را باید درمان کنید تا بتوانید به راهتان ادامه دهید ... اما  بعضی زخمها باید باقی بماند تا هرگز راهتان را گم نکنید...